Amazonki recenzja. Imprezowa gra karciana 🏹

Amazonki to kolejny tytuł „Mafio-podobny”, którego można porównać do gier typu Avalon, Bang, czy Miecz Samuraja. Pierwszy raz zagrałem w nie na Pionku dwa lata temu i od tamtej pory przestać nie mogę. W grze wcielimy się w poszukiwaczy skarbów lub Amazonki broniące kosztowności. Po której stronie Ty staniesz?

Amazonki

Czas gry: 5-30 minut
Wydawca: Lucrum Games
Wiek: 8+
Wiek według mnie: ograny 7+, nieograny 8+
Liczba graczy: 3-10
Mechanika: wybieranie kart
Tematyka: amazonki, skarby
Grę najtaniej kupisz tutaj!

Zawartość pudełka:

11 kart postaci
50 kart sekretnych pomieszczeń
1 karta klucz
karta pomocy
polska instrukcja

Wykonanie

Gra Amazonki jest grą niewielką, niezajmującą wiele miejsca, mieszczącą się w niewielkim pudełku. Na okładce znajdziemy świetnie narysowaną Amazonkę mierzącą z łuku w naszą stronę – taki sam styl kreski został też zastosowany w grze… na kartach. Graficznie gra śmiga, jest świetnie narysowana, stonowana kolorystyka, świetnie pasująca do panującego tutaj klimatu.

Jakoś kart oceniam równie dobrze. Są dość cienkie, jednak nadal świetnie się trzymają po 20+ partiach (jak nie więcej). Warto zaznaczyć, że podczas rozgrywki cały czas karty będą w ruchu – tasowane, odwracane…ich jakość jest ważna i co najważniejsze, jest tutaj aż nadto widoczna.

Rozgrywka

Jak we wszystkich grach Bango podobnych gracze na początku losują swoją role, aby ustalić, jakie jest ich zadanie podczas gry. W Amazonkach mamy dwie role podobnie jak w grze Sabotażysta. Mamy:

Amazonki – ich celem jest odkrycie wszystkich pułapek, lub przetrwanie 4 rund bez odkrycia wszystkich skarbów;
Grabieżcy – ich zadaniem jest odkrycie wszystkich skarbów przed rozegraniem 4 pełnych rund.

W zależności od ilości graczy dobieramy odpowiednią liczbę kart skarbów, pułapek i pustych pomieszczeń, a następnie rozdajemy każdemu graczowi pięć kart.

Osoba, która będzie posiadać kartę klucza będzie aktywnym graczem – to ona będzie otwierał pomieszczenia. Gracze rozpoczynają dyskusję, rozmawiają, blefują. Klucznik (osoba mająca klucz) otwiera jedno z pomieszczeń, aby je sprawdzić. Musi wybrać innego gracza, nie siebie! Wybrana karta zostaje ujawniona, a gracz którego pomieszczenie zostało ujawnione zostaje klucznikiem.

Runda kończy się, gdy zostanie odkrytych tyle kart, ilu jest graczy. Wtedy tasujemy wszystkie zamknięte pomieszczenia i rozdajemy każdemu z graczy o 1 kartę mniej niż w poprzedniej rundzie.

Gra kończy się natychmiast, jeśli:

zostaną odkryte wszystkie skarby – wygrywają Grabieżcy
zostaną odkryte wszystkie pułapki – wygrywają Amazonki
minęły 4 rundy i w grze nadal są skarby do odkrycia – wygrywają Amazonki

Gracze ujawniają swoje prawdziwe oblicze i wyłaniamy zwycięską drużynę.

Recenzja Amazonki

Amazonki to gra ładna, prosta, szybka i oferująca mega frajdę. Grałem w nią dobre dwadzieścia partii i nadal mi się nie znudziła. Zawsze z chęcią ją zabieram na większe spotkania ze znajomymi. Mechanika jest bardzo prosta, dzięki czemu nawet przy piwku można spędzić świetnie czas bez marudzenia innych, że nie ogarniają (uwierzcie, sprawdziłem to ostatnio).

Większość gry odbywa się „nad stołem” więc jakość naszej rozgrywki zależy tylko od nas. Gra równie świetnie sprawdza się jako integracja z innymi osobami. Ale nie martwcie się, jeśli jesteście cichymi osobami, również możecie świetnie się bawić. Nie musicie przecież wygłaszać kazań, możecie grać jako cicha woda chowając swoje prawdziwe oblicze. Takie osoby potrafią jeszcze bardziej namieszać.

Taktyk jest wiele, można strzelać otwierając karty, próbować zaufać, kłamać równo…sposobów jest wiele. Dzięki czemu każda rozgrywka staje się niepowtarzalna. Grałem w wiele gier podobnego typu i definitywnie Amazonki są dla mnie najlepsze. Bardzo podobny jest Sabotażysta, jednak tam bardzo łatwo wykluczyć osobę kartami specjalnymi, przez co gra traci w moich oczach. Tutaj wszystko zależy od nas i naszych umiejętności rozmowy, a nie kart, które się nam trafiają. Przez to nie można też usprawiedliwiać się losowością, której w sumie nie ma 🙂 Nawet jeśli trafią nam się słabe karty możemy tak manipulować i tak działać, aby przechylić szalę zwycięstwa na naszą korzyść.

O regrywalności wspomniałem, czas teraz na skalowalność. Wypada zdecydowanie dobrze, a nawet bardzo dobrze. W zależności od ilości graczy dobieramy odpowiednią ilość kart skarbów i pomieszczeń, dzięki czemu nigdy jedna strona nie będzie mieć łatwiej. Trzeba jednak zaznaczyć, że im więcej osób tym ciekawiej. Gra w trzy osoby jest średnia i to chyba jedyny jej problem. Warto wyjmować Amazonki przy większej ilości osób, aby zmaksymalizować fun 🙂

Podsumowanie Amazonki

Szybka, fajna, mega prosta, dająca ogrom frajdy. Sprawdzi się na dużą imprezę i kameralne spotkanie przy piwku (albo przy kompocie jak kto woli :)). Czego chcieć więcej. Amazonki świetnie się sprawdziły.

Plusy